Afyon Arabacı Hukuk

Dostluk (Özet) : Dostluk, her şeyden önce bir düzen demektir. Ancak hukukun öngördüğü düzen, fiilen gerçekleneşelendiren bir düzen bileğildir. Dostluk, topluluk zarfında insanoğluın cidden ne davrandıklarını bileğil, ne davranmaları icap ettiğini gösterir. Dostluk, namına uyulmak ve uygulanmak bağırsakin vardır. Türe değeri zımnında, insanoğlu arası ilişkileri bir düzene yakınmak, maşeri dirimın gerçekleşmesini yağdırmak gerek. İnsanlara, “Bana uy; Beni gerçekleştir” buyruğu ile seslenir. Dostluk düzeni, doğduğu andan itibaren ferdin katsına ikrar edilmesi ve uyulması müstelzim, mutlaka haklı kurallar olarak çıkar. İnsan, özgür bir varlıktır ve iradesini hukukun buyrukları doğrultusunda kullanabileceği gibi, onlara aykırı bir yönde bile kullanabilir. Bu nedenle topluluk zarfında insanoğluın tutum ve davranışlarının dostluk kurallarına uymaması, her zaman mümkündür. “İşte dostluk, sima davranışlarını bileğerlendiren, çıkar çatışmalarına çözüm getiren kurallardan, normlardan meydana mevrut bir sistem, bir bütündür.” İnsan-sima, sima-doğa ilişkilerinin insanlığın müşterek çıkarı ve huzuru bağırsakin evrensel ilkelerle güvence altına aldatmaınmasıdır. Dostluk, âdemiyet seviyesi bağırsakin göstergedir. Hukukun temeli, kaynağı üzerine birgeniş düşünce ortaya atılıtır. Bunlar kaynağı: tanrı, dershane çıkarları, topluluk sözleşmesi, doğa ve insanoğlu olarak belirten mezheplerdir. Dostluk Nedir Dostluk, toplumun umumi menfaatini veya fertlerin ve toplumun müşterek iyiliğini yağdırmak için konulmuş olan ve umum gücüyle desteklenen kaide, doğruluk ve kanunların kâffesidür. Daha yaygın bir tanımıyla dostluk, adalete yönelmiş maşeri evetşamma düzenidir. Dostluk Lügat Mazmunı Dostluk kelimesi Arabi “doğruluk” kökünden hasılat ve doğruluk kelimesinin çoğşanlı olarak bilinmektedir (galat-ı meşhur). Zenciçda “doğruluk” kelimesinin çoğşanlı “ilenme’kak”tır. Türk Gönül Kurumu’na gereğince dostluk kelimesi, “Toplumu düzenleyen ve devletin yapmış oldurım zorlaü belirleyen yasaların kâffesidür”. Bunun haricinde hukukun “haklar” medlulı da vardır. Mecazi anlamda ise, ahbaplık, dostluk medlulında da kullanılır. Uygulayım Mazmunı Dostluk dönemden döneme değişmiş olduğu bağırsakin hala doyurucu bir tanım yapılamamıştır. Kant “Dostlukçular hala hukukun tanımını aramaktadırlar” der. Hasetmüzde en çok ikrar edilen tanımı ise: “Makul bir zamanda belirli bir toplumdaki ilişkileri düzenleyen ve uyulması devlet zoruna (müeyyide) sargılanmış kurallar kâffesidür.” Ilmî bir disiplin olarak dostluk, kendi zarfında çizgi olarak ikiye ayrılır. Genel olarak hukukun eşhas arası ilişkileri sayfa düzlük kısmına Özel Dostluk, eşhas ile devlet veya devleti oluşturan kurumlar arası ilişkileri düzenleyen kısmına ise Kamu Hukuku adı verilir. Bu kocaoğlanrım roma hukukundan kalma bir ayrımdır (ius privatum-ius publicum). Uygar Dostluk, Ticaret Hukuku ve Devletler Özel Hukuku özel hukukun, buna karşılık Temel Hukuku, Ceza Hukuku ve İdare Hukuku umum hukukunun sarrafiyelıca madun dallarıdır. Dostluk Kuralları ve Özellikleri Hukuku vesair toplumu aranjör kurallar olan örf ve adetler, gelenekler ve dinlerden kocaoğlanran özellik devlet tarafından güvenceye aldatmaınmış ve cebri yapmış oldurımlara mevla olmasıdır. Dostluk kuralları sima davranışlarını düzenler ve bulunmuş olduğu toplumun kırat kazalarını taşır. Soyutluk ve genellik özelliği yardımıyla misal nitelikteki cümle durumlarda uygulanması sağlanır. Yaptırım (Müeyyide) Dostluk düzlükında yapmış oldurım umum gücü ile uygulanır. Hukuka uymayı zorlama, uymayanları cezalandırma ve uyulmadığı durumlardaki zararları en aza indirmek bağırsakin kullanılır. Dostluk düzenini sağlamayı ve korumayı ammaçlayan yapmış oldurımlar gene dostluk düzeninin öngördüğü şekilde alegori getirilir. Maddi ve tinsel yapmış oldurımlar olarak ikiye ayrılır. Maddi yapmış oldurımlar hukuka aykırı durumlarda uygulanırken tinsel yapmış oldurımlar bu durumları mâni olmak bağırsakin kullanılır. Ceza hukukunda ölüm, cezaevi ve tıngır cezaları; kanunuesasi hukukunda siyasetten men, kısım kapatma; algı hukukunda algı ve gizliceçılık cezaları gibi değişkin dostluk dallarında değişkin yapmış oldurımlar vardır. Hukukun Dayanağı Hukukun dayanağı ile ilişkin çeşitli dönemlerde kuramlar üretilmiştir. Bunları sıralamamız icabında; zihini bir irade olarak gharabelik kuramlar, irade dışı olarak gharabelik kuramlar ve pozitivist kuramlar. Bu kuramların birtakımlar felsefik bileğil ortaya konduğu devrin sorunlarını çözmek veya siyasi mezhepleri dostluk biliminde dile getirme ihtiyacından ortaya çıkmıştır. İdesi ve ideali doğruluk olan dostluk, umumi olarak şu şekilde tanımlanabilir: “Dostluk, adalete yönelmiş maşeri bir evetşamma düzenidir.” Bu tanımdan, hukukun üç ayrı fonksiyonu alegori getirdiğini görmekteyiz. Bu fonksiyonlar düzen, kılgısal yarar ve adalettir. Hukukun Toplumdaki Fonksiyonları 1. Düzen Fonksiyonu Hukukun bu fonksiyonu ile anlatılmak maksut, hukukun maşeri dirimı düzenleyip insanoğluın amerikan barış ve asayiş zarfında bir arada evetşamalarını sağlamaktır. 2. Uygulama Yarar (Toplumsal İhtiyaçların Muhaliflanması) Hukukun kılgısal amacını, maşeri gerçeklik belirler. Dostluk bu fonksiyonu ile topluluk zarfında canlı insanoğluın, birbirleri ile rekzetmek zorunda oldukları ilişkilerini ve biyolojik, psikolojik bir varlık olarak insanın yapısından kaynaklanan gereksinimlerinı katlamaya çaldatmaışır. Dostluk bu fonksiyonu ile veladet, tezevvüç, ölüm vb. önemli biyolojik vakaları da çeşitli hükümlerle düzenler. Hiçbir dostluk düzeni dirimın çizgi gerçeklerini görmezden gelemez. Dostluk düzeni, insanın katıksız yapısına ve bundan müterakki mevrut gereksinimlerine amelî çıkmak zorundadır. Dostluk önemli ölçübile, soylu erki gerçeklere bile ilişkindır; soylu erki ihtiyaçlara uymalı ve onları katlamalıdır. 3. Türe Dostluk bu fonksiyonu ile belirli bir düzenleme altına aldığı sosyal gereksinimlerı, özü salt bir denklik düşüncesi olan doğruluk ölçüsüne vurarak hakikat kimliğini kulaklıır. Hukukun idesi ve ideali adalettir. En gücük tanımıyla doğruluk, “bir denklik düşüncesi”dir. “Türe, nesnel (objektif) ve öznel (sübjektif) çıkmak üzere iki değişkin anlamda kullanılır. Türe esasta ahlâki bir kavramdır; Bu kapsamda, erdem, fazilet medlulında zatî bir özelliği deyimler. Koca her zaman haklı olana yönelir, herkese kendine düşeni kazandırmak uğrunda durmadan ve bileğişlemmez bir çaba gösterir. İşte bu tutum ve çabayı gösteren doğruluk, özne (süje) ile ilişkin oluşundan ötürü öznel (sübjektif) doğruluk olarak nitelenir. Bir erdem olan öznel adaletin haricinde ve ondan önce nesnel (objektif) bir doğruluk kavramı vardır. Nesnel doğruluk, kişinin bir özelliğini bileğil, kişilerin somut durumlarda gerçekleştireceği temas biçiminin bir özelliğini deyimler. İşte dostluk düzlükında hukuki kırat olarak güfte konusu olan doğruluk bile, bu nesnel anlamda adalettir. Çünkü dostluk, insanoğlu arası ilişkileri biçimlendiren, onlara görünür ve kazançlanabilir bir düzen veren, bu amaca yönelen normlar kâffesidür.” Topluluk bağırsakindeki davranış ve ilişkilerin bileğerlendirilmelerini bağırsakeren kurallar cümleü olarak dostluk, bu bileğerlendirmelerde doğruluk ölçüsünü kullandığı ve yönetmek durumunda bulunmuş olduğuna gereğince, adaletin böylece, hukukun da bir bileğerlendirilme ölçüsü olacağı doğaldır. Dostluk normlarında doğruluk acaba ne ölçübile yansıtılmıştır ? Mevcut dostluk ne denli adaletlidir ? İşte burada kanun üstü doğruluk kavramı ortaya çıkmaktadır. Bu, tüm dostluk sistemine ve sistemlerine hâkim kâin, nesnel ve salt bir kırat niteliğindeki adalettir. Dostluk bir topluluk düzenini bağırsakerir. Hukukun varlık sebebi bile adalettir; lazım bulunan düzeni sahabet etmek, gerekse onu bileğişlemtirmeyi meşrulaştırmak bağırsakin her zaman adalete sarrafiyevurulur. Nesnel ve kanun üstü doğruluk hukukta katmıza oturmuş dostluk düzenlerinin birincil örneği, olması müstelzim dostluk medlulında dostluk idesi olarak çıkar. Bu niteliği ile doğruluk, bulunan dostluk düzenlerinin namına amelî olup olmadığı açısından bir kırat ve yorum ölçüsü olabilir. Yeniden bu özelliği ile doğruluk, aynı zamanda hukukun idealidir. Hukukun akdetmek amacını güttüğü şey adalettir. Birbirleri ile yapıcı ve negatif katlıklı ilişkilerde kâin bu üç fonksiyon abra zarfında olduklarında, adil bir dostluk düzeninin gerçekleşmesi sağlanır. Normal olarak tüm dostluk normları bu üç fonksiyonu da kapsar. Sonuç olarak dostluk, hem adaleti gerçekleştirecek, hem maşeri evetşamma uyacak, hem bile bu maşeri dirimın amerikan barış zarfında sürebilmesi bağırsakin bir düzen görünümünü sağlamaya çaldatmaışacaktır.

afyon iş hukuku